De belangen van de beroepsgroep
Het leukste aan mijn vak vind ik de afwisseling tussen intramuraal (ziekenhuis) en extramuraal (optiek) werken. Intramuraal zie je meer ingewikkelde casussen en werk je nauw samen met oogartsen, KNO-artsen en neurologen. Als extramuraal werkende orthoptist zet ik me naast mijn werk als orthoptist ook actief in voor de belangen van de beroepsgroep. Zo heb ik meegeholpen met een pilot (via een zorginstelling) voor orthoptie vergoeding extramuraal, dit gaat nu ook gelanceerd worden. De extramurale zorg wordt dan voor patiënten tot 18 jaar vergoed via de basisverzekering en boven de 18 jaar via het eigen risico. Daarnaast wordt het orthoptische verslag en fundusfoto’s (foto’s van het netvlies) naar een oogarts gestuurd ter beoordeling, zo krijgen patiënten een volledige professionele oogcheck extramuraal. Dit zorgt er mogelijk ook voor dat de drukke/lange wachttijden intramuraal worden verlichten.
Dat ik iemand kan helpen om goed, of weer enkel te zien is voor mij het mooiste wat er is. Wanneer ik dankbare reacties krijg als mensen weer goed en enkel kunnen zien, besef ik me dan ook wat een mooi vak ik heb. Het zicht is heel belangrijk en daar staan we niet altijd bij stil. De afwisseling tussen kinderen en volwassenen vind ik ook erg leuk. Als orthoptist zie ik regelmatig afwijkende oogbewegingen als gevolg van pathologie, dit kunnen bijvoorbeeld schildklierafwijkingen zijn, een ruimte innemend proces of een trauma. Dan ben ik de eerste die dit constateert; dat is bijzonder. Ik kan dan in samenwerking met de oogarts ervoor zorgen dat de patiënt een gerichte doorverwijzing krijgt. Die de oorzaak verder behandelt.
Afwijkende oogbewegingen
Wat ik soms moeilijk vind aan het vak is wanneer patiënten dubbelzien door een ruimte innemend proces in de hersenen. Echter, als ik dit vermoed doordat ik afwijkende oogbewegingen zie ben ik wel trots dat ik dit in kaart heb gebracht en ervoor kan zorgen dat de patiënt hiervoor bij de juiste behandeld arts terecht kan komen.
Met mijn kwaliteitsregistratie bij het KP laat ik zien dat ik aan de kwaliteitseisen van de beroepsgroep voldoe. Zowel mijn werkgever als zorgverzekeraars en patiënten kunnen hierdoor zien dat ik beschik over actuele kennis en ervaring. Vooral als extramuraal werkende orthoptist heb ik in 2021 met de vergoeding voor orthoptie in de optiek gemerkt, dat patiënten en andere zorgverleners en zorgverzekeraars hiernaar gevraagd hebben.
Activiteiten voor Kwaliteitsregistratie
Tot nu toe loop ik niet tegen problemen aan bij het doen van activiteiten voor mijn kwaliteitsregistratie. Ik volg regelmatig (online)congressen en ik ben voorzitter van een regio-overleggroep. Eerder merkte ik wel dat het lastig was om lid te worden van een regio-overleggroep van orthoptisten. Hierdoor heb ik met een andere ‘oud-collega’ besloten om zelf een geaccrediteerd regio-overleg te starten. Inmiddels zijn we 2 jaar een geaccrediteerd regio-overleg en hebben we goed intercollegiaal overleg volgens de voorwaarden van ADAP.
Start zelf een regio-overleg
Het is ontzettend belangrijk om intercollegiaal overleg te hebben met collega’s. Als er bijvoorbeeld geen regio-overleg is; start er zelf een! Het is prettig om in een kleine veilige setting met andere orthoptisten geanonimiseerde casussen te bespreken en door te overleggen over ingekomen stukken en beroepsbelangen ontwikkel je jezelf. Als je ervoor kunt zorgen dat je ADAP geaccrediteerd bent, ben je er zeker van dat je geaccrediteerde KP-punten krijgt.
Uitdagend en afwisselend beroep
Orthoptie is een fantastisch mooi, uitdagend en vooral afwisselend beroep, wat je zowel intramuraal als extramuraal kan uitoefenen. Vooral dat ik van betekenis kan zijn voor mensen is prachtig. Zo ben ik mee geweest als vrijwilliger, op een oogmissie naar Ghana in 2017 met Stichting Zienderogen en The Optical foundation. Tijdens deze missie heb ik de lokale optometristen geleerd hoe ze kinderen oogheelkundig moeten screenen en heb ik zelf veel kinderen en volwassenen mogen screenen. Om mensen in een ontwikkelingsland te screenen en hun dankbaarheid daarvoor te zien, heeft mijn ogen geopend. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik zelf een aantal maanden later -eind 2017-, een oogheelkundige screening in Utrecht heb opgezet voor mensen zonder een geldige verblijfsvergunning. De dankbaarheid van juist deze patiënten, is de mooiste beloning en erkenning die ik heb gekregen.
